Xenoblade Chronicles 2: Torna - Recenzja The Golden Country

Hazard:

Jon Hueber

Ocena:

4

Streszczenie:

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country to świetny dodatek dla weteranów i doskonały punkt wyjścia dla nowicjuszy w serii. Ulepszony system walki i dopracowana narracja to tylko wisienka na torcie.

Kiedy wydano Nintendo Xenoblade Chronicles 2 zeszłej zimy wyznaczył nowy rozdział w Ksenon saga, która pomogła zapoczątkować nową erę gier RPG na stosunkowo nowy Nintendo Switch. Praca przez ponad 100 godzin treści była trudnym zadaniem dla wielu graczy, w tym dla mnie. Prawie rok później Nintendo i deweloper Monolith Soft wydali rozszerzenie do tej epickiej gry - Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country . Ta przygoda ma miejsce przed wydarzeniami z gry podstawowej i wypełnia fabułę i motywacje kilku ważnych postaci. W skrócie: to rozszerzenie opowiada historię Ostrza, Jina i jego upadku z bohatera na złoczyńcę, wyjaśnia więcej o tym, kim i czym jest Malos, a także daje Pyrze / Mythrze więcej kontekstu dla jej działań - i wyjaśnia jej znaczenie - w przyszłość.

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country dzieje się 500 lat przed wydarzeniami Xenoblade Chronicles 2. P warstwy poznają nową bohaterkę, Lorę, kierowcę i jej wiernych Ostrzy, Jina i Haze. Lora i Jin szybko zostają wciągnięci w przygodę wśród Tytanów z Alrest, gdy poszukują jej dawno zaginionej matki. Częścią uroku tej wycieczki jest to, że przygoda jest ograniczona tylko do dwóch Tytanów, Torna i Gornott, w wyniku czego 20-25 godzinny czas trwania wydaje się bardziej wyrafinowany. Nadal jest wiele pobocznych zadań do wykonania i ukończenia, ale skupiamy się tutaj wyraźnie na opowiadaniu fanom starej i nowej historii Lory i Jina, która ostatecznie została ukończona w podstawowej wersji gry.

Złoty kraj dostaje się od razu do akcji, a zespół ostrzy i kierowców gracza szybko osiąga pełną pojemność. Nie spędzasz nadmiernej ilości czasu na podróżowaniu i zbieraniu postaci, niektórzy po prostu pojawiają się i decydują się dołączyć do twojej misji, w tym sam cesarz Alrest, Hugo. Kiedy książę Addam (i tak, zachichotałem z tego powodu) i jego Blade, Mythra, dołączają do zespołu bardzo wcześnie, gracze są świadkami podziału między Jinem a Mythrą, który rezonuje za 500 lat w przyszłości. W rzeczywistości Monolith Soft zasypał tę grę wieloma małymi ukłonami Xenoblade Chronicles 2 , posuwając się nawet tak daleko, aby stworzyć misję, która wyjaśnia historię i nazewnictwo poszczególnych obszarów w podstawowej grze. Te drobne poprawki są miłe dla graczy, którzy grali w główną grę, ale wiedzą, że w to rozszerzenie można grać bez wcześniejszej wiedzy o żadnym innym Ksenon Gry.

Największa zmiana w T on Złoty Kraj pochodzi z ulepszeń wprowadzonych do systemu walki. Na dobre lub na złe, walka w głównej grze była co najmniej skomplikowana. Gracze żonglowali ostrzami, sztukami, specjalnościami, bronią, umiejętnościami i nie tylko, a ponieważ jest to gra RPG, nie brakowało walki. Mimo że fizyczny akt walki jest przede wszystkim zautomatyzowany, gracz nadal musi zarządzać każdą bitwą za pomocą czasowych naciśnięć przycisków dla różnych sztuk i kombinacji, a także rozmieszczenia postaci w każdej bitwie. Gracze mogą teraz zmieniać ostrza w locie, a kiedy nowe ostrze przejmuje główną rolę, uruchamia ruch mocy. Czasy odnowienia pomagają utrzymać rozsądną walkę, więc nie możesz po prostu spamować ataków. Aby odnieść sukces, trzeba myśleć przyszłościowo, zwłaszcza w przypadku większych, silniejszych przeciwników lub rojów średniej wielkości wrogów, którzy pojawiają się regularnie.

Większość czasu spędzasz w walce, obserwując, jak różne liczniki się zapełniają, a następnie wyprowadzając ataki za pomocą przycisków na twarzy kontrolera. Nowy dodatek do przepływu walki polega na łączeniu niektórych Specjalnych z rzędu w celu utworzenia nowego superataku. To dziwnie przypomina walkę w klasycznej wersji Square Enix na PS1, Chrono Cross , ponieważ znalezienie odpowiedniej kombinacji elementów do połączenia jest częścią zabawy. Przełączanie się na różne ostrza, aby pomóc w budowaniu go - przez cały czas, gdy twoje postacie pokonują wroga - pomaga utrzymać walkę wciągającą. Po spędzeniu ponad 60 godzin w głównej grze zmęczyłem się systemem walki, ale tutaj nadal jest świeży i przyjemny.

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country przywraca solidne aktorstwo głosowe, nawet jeśli pisanie jest trochę nieaktualne. Gra stara się być zabawna i czasami się to udaje, ale scenariusz nadal opiera się na tropach JRPG, które mogą sprawić, że doświadczeni gracze przewracają oczami. I tak jak w poprzednich grach z tej serii, sięgających do pierwszej Xenoblade Chronicles na Wii postacie są bardzo rozmowne. Spodziewaj się, że podczas swojej przygody usłyszysz setki - jeśli nie tysiące - tych samych linii dialogowych. Po prostu się nie zamykają - wołają o swoje ruchy, zachęcają kolegów z drużyny, komentują florę lub faunę - to ćwiczenie cierpliwości. A ściszenie dźwięku to krzywda, ponieważ ścieżka dźwiękowa nasycona jazzem jest jedną z nich Złoty Kraj najważniejsze. Więc bierzesz dobre i złe.

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country działa jako idealny punkt startowy wielkości kęsa dla Xenoblade Chronicles franczyzowa. Jako samodzielne doświadczenie, krótsza przygoda pozwala nowicjuszom zanurzyć palce w wodzie, a dla doświadczonych graczy odwiedzanie starych znajomych w nowym, bardziej cywilizowanym czasie było czystą przyjemnością. Zainwestowałem w tę historię po prawie 140 godzinach grania w te dwie gry - i blisko 600 godzinach grania w serii - i obchodzi mnie, co wydarzy się w toczących się historiach, we wszystkich wpisach z serii. W obecnej formie, Xenoblade Chronicles 2 jest nadal the RPG na Nintendo Switch oraz Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country pomaga utrwalić jego miejsce.

Ta recenzja jest oparta na wersji gry na Nintendo Switch. Kopia została dostarczona przez Nintendo.

Wspaniały

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country to świetny dodatek dla weteranów i doskonały punkt wyjścia dla nowicjuszy w serii. Ulepszony system walki i dopracowana narracja to tylko wisienka na torcie.