Recenzja LOUD On Planet X.

hazard:

Chad Goodmurphy

Ocena:

3.5

Streszczenie:

LOUD on Planet X to ciekawe połączenie świetnej muzyki niezależnej i opartej na rytmie rozgrywki stage defense. Jeśli lubisz tego typu doświadczenia, warto je wziąć.

Harmonix nie tylko pomógł przekształcić gatunek rytmiczny w wielki biznes, ale także zainspirował różnych programistów do przeniesienia podstaw grania muzycznego na nowe wyżyny i w inne ścieżki. Dobrym tego przykładem jest nowo wydany plik GŁOŚNY na planecie X , która trafia na PlayStation 4, PC i urządzenia mobilne za pośrednictwem Pop Sandbox z Toronto. Łącząc podstawową mechanikę tower defense z rytmicznym strzelaniem z alei i świetną kanadyjską muzyką niezależną, jest to interesująca kombinacja warta Twojego czasu i pieniędzy.

Chociaż technicznie jest to ustawione w moim mieście, Toronto, Ontario, GŁOŚNY na planecie X to sprawa międzygalaktyczna. Wszystko zaczyna się w Toronto's Horseshoe Tavern - popularnym miejscu dla niezależnych artystów i ich fanów - z bardzo prostym i zaskakująco słabym samouczkiem, zanim gracze zostaną wysłani do pseudokampanii gry, która jest utworzona jako lista około czterdziestu różnych piosenki.

W tej grze nie ma żadnej historii, ale można się tego spodziewać. W końcu jest to niezależna gra muzyczna, a historia nie jest do końca potrzebna. Wszystkie bazy są jednak objęte gwarancją i oczekuje się po prostu, że założysz, że miała miejsce inwazja obcych. Taki, który zdarza się (całkiem dosłownie) skierować wzrok na niektóre z najpopularniejszych i najbardziej lubianych zespołów indie w Kanadzie.

Najbardziej imponująca jest ścieżka dźwiękowa skompilowana przez Pop Sandbox, ponieważ nie można znaleźć złej piosenki. Chociaż kilka utworów nie wyróżnia się tak bardzo, jak ich rówieśnicy, słuchanie większości z tego, co jest w ofercie, to przyjemność. Są to między innymi chwytliwe Closer Tegan i Sary, Metric’s Youth Without Youth and Breathing Underwater oraz fantastyczne Guns + Amunition July Talk. Każdy z zespołów i artystów z gry (lista, która zawiera również Chvrches, F * cked Up, Cadence Weapon, Shad, Health, Little Dragon, Lights i Purity Ring), włożyli do wspomnianej listy utworów dwa różne utwory, z których każdy pasuje dobrze z tym, co zaprojektował programista. To znaczy, mimo że niektóre piosenki są szybsze niż inne, podczas gdy kilka pochodzi z zupełnie innego gatunku niż ich rówieśnicy. Mowa o utworach rapowych zarówno z Shad, jak i Cadence Weapon.

GŁOŚNY Rozgrywka jest raczej podobna do tej z Zespół rockowy i Bohater gitary przodkowie Częstotliwość i Amplituda , z których oba były świetnymi tytułami w erze PS2. Jednak zamiast zmieniać tory, aby grać na różnych instrumentach, Twoim celem jest ochrona sceny przed atakiem różnych obcych napastników, których stan zdrowia jest oceniany na podstawie liczby posiadanych oczu. Odbywa się to poprzez naciśnięcie odpowiednich przycisków, aby wystrzelić lasery wzdłuż poziomych pasów, z których są cztery.

Podstawową ideą jest tutaj to, że do każdego toru jest przypisanych kilka różnych przycisków, z których jeden odpowiada leworęcznemu schematowi sterowania w grze, a drugi domyślnemu praworęcznemu schematowi. Po prawej stronie górny pas wymaga R1, drugi jest przypisany do trójkąta, trzeci używa koła lub kwadratu, a dolny używa X. I odwrotnie, ci, którzy są bardziej dominujący drugą ręką, mogą użyć wskazówki na padzie kierunkowym oraz L1.

To, co chcesz robić, to obserwować swoje linie i atakować, gdy zobaczysz obcego pełzającego w kierunku twojej sceny i jego ochronnych głośników, które mogą przyjąć tylko określoną liczbę trafień, zanim się nie powiedzie. Naciśnięcie przycisku przypisanego do toru spowoduje wystrzelenie poziomego lasera w poprzek niego, ale działa to tylko wtedy, gdy naciskasz w rytm wybranej piosenki. Niezastosowanie się do tego skutkuje niewypałem, a to oznacza stratę czasu.

Rozgrywka jest dość prosta i nie ma wielu dodatkowych dzwonków i gwizdków. Istnieją jednak pewne ataki specjalne, w tym blitz pełnoekranowy, który można wyzwolić, gdy gracz wypełni swój wskaźnik GŁOŚNOŚCI poprzez udane trafienia. Tworzenie kombinacji odzwierciedla się również w filtrach na ekranie, a także w obrazie wyświetlanym w rogu ekranu. Kiedy tak się stanie, możesz przytrzymać te same dwa przyciski, których używasz do wykonania swojego specjalnego ataku czyszczącego ekran, a także jeden przycisk konkretnego pasa. To powoduje umieszczenie specjalnego przedmiotu na tym pasie, czy to wzmacniacza przypominającego tarczę, oszałamiającego reflektora, oślepiających lamp błyskowych lub gburowatego bramkarza.

Kluczowe jest jednak nie tylko utrzymywanie rytmu każdej piosenki, ale także obserwowanie, jakie typy kosmitów zbliżają się do ciebie. Te podstawowe nie są zbyt przerażające, ale niektóre mogą ślizgać się z toru na pas lub zakopać pod ziemią. Do diabła, jeden wariant ma tarczę, podczas gdy inny zmienia się w dwóch małych wrogów po zniszczeniu. Jeśli masz wyzwanie rytmiczne, tak jak ja, może to być trudne i w rezultacie będziesz chciał zacząć na łatwym. GŁOŚNY na planecie X ma trzy różne poziomy trudności, ale jego tryb łatwy jest daleki od tego, a jego normalny może być trudnym wyzwaniem.

Tak czy inaczej, ostateczna bitwa nie ustępuje, ponieważ łączy w sobie wiele piosenek z mieszanką tradycyjnych kosmitów i czteroramiennej bestii bossa. Oznacza to, że jesteś zmuszony do szybkiej adaptacji za każdym razem, gdy zmienia się muzyka i przyzwyczajenia się do zmienionego tempa bez większego powiadomienia. Może to być trudne i trochę frustrujące samo w sobie, ale jest bardziej irytujące ze względu na występujące usterki. W rzeczywistości dopiero gdy dotarłem do ostatniego etapu, zauważyłem jakiekolwiek poważne problemy z tą dobrze działającą grą.

Za pierwszym razem, gdy nie udało mi się pokonać bossa (będę szczery, trzeba było się do tego przyzwyczaić), ekran zrobił się czarny. Słyszałem tykanie kursora, kiedy go przesuwałem, a kiedy nacisnąłem przycisk, scena została ponownie załadowana, ale mimo to była to usterka. Tak naprawdę działo się to po każdej porażce i towarzyszyło mu niewielkie opóźnienie podczas samej walki, co wcale nie ułatwiało sprawy. Wcześniej jedynym problemem technicznym, jaki napotkałem, była próba utworu, w której przycisk pauzy nie działał.

Poza tymi problemami GŁOŚNY na planecie X jest przyjemną, ale prostą grą i łatwą w obsłudze. Wygląd może wydawać się dość prosty, ale wiele uwagi poświęcono odtworzeniu członków każdego zespołu na grafikach wektorowych. Zespoły same mają swoje własne drobne sztuczki, w tym koszule w paski Tegan i Sary oraz wokalista innego zespołu, który rozbiera się na scenie. Muzyka jest jednak naprawdę wyjątkowa, ponieważ jest naprawdę doskonała i tworzy z tego ścieżkę dźwiękową Amplituda 2015 powinien był.

Jeśli więc szukasz czegoś interesującego, stosunkowo wyjątkowego i tętniącego życiem, nie szukaj dalej GŁOŚNY na planecie X . Nie jest to bezbłędna gra, ale może być całkiem zabawna, gdy już zrozumiesz, jak to działa, i prezentuje fantastyczną ścieżkę dźwiękową, która pod względem jakości rywalizuje z większością innych gier muzycznych.

Ta recenzja jest oparta na wersji gry na PlayStation 4, którą otrzymaliśmy.

Dobrze

LOUD on Planet X to ciekawe połączenie świetnej muzyki niezależnej i opartej na rytmie rozgrywki stage defense. Jeśli lubisz tego typu doświadczenia, warto je wziąć.